Saflığı getirdi bana geri
boş ve dumansız bir şehir
düşüncelerin hepsinin uyuduğu anda
sessizliğin hakim olduğu gece
karanlık gecenin üstüne
beyaz beyaz örtüler kapatildi
biraz kefen gibi
biraz çarşaf.
sahteliğin ve yalanın
uyuduğu anda.
beyaz oluverdi kent birden bire.
sabah gün başladığında
yine karanlığa büründü koca beyaz şehir.
sessizlik yuvasına çekildi.
gürültü hakim oldu karanlık şehre..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder