Üşüyorum Sıcaklığında.

Üşüyorum sıcaklığında
Sıcak bir suyun şifasızlığı gibi
hastalığa olan dermansızlığı gibi.
Yalnız ve kimsesiz
Korku dolu bir karanlık köşenin
En soğuk taşı gibi
Üşüyorum sıcaklığında.
Ateşlerin içinde ısınmayan bir su gibi.

Olumsuz Olanlar. Düşüncesizlikler.

Çağresiz bir çağre peşine düşen, yada hiç bir şeyi düşünmeden ve umursamadan acınacak durumda kendine acıyan insanlara sesleniyorum.

Kendini kendi düşüncesizlik ve becerisizliği ile boğup

şu hayat bana nezaman gülecek diye kendi hayatınla kumar oynamayı bırakarak.

yaşadığın hayata ve yaşayacaklarına bir göz atmayı denesen?

Sessizliğin Üzerindeki Bulutlar

Yine sessiz bir güne uyanıyorsun, saat yine 07:00 sesler yine aynı sesler, artık varolan sesler size sessizlik içerisinde geliyor alışmışlığın vermiş olduğu bir kudret olsa gerek..
uyandığınızda üzerinizde bulunan terin içinde bulunan tuz miktarı midenizi bulandırıyor kusmak istiyorsunuz ama bir türlü yapamıyorsunuz içinizdeki nefret, sinir, inançsızlık duygusunu atamadığınız gibi belirsizliğin içinde kayboluyorsunuz.

herşey bir belirsizlikten ibaret, yürüdüğünüz yol, gittiğiniz semtler ve aileler kişisel ziyaretler hatta sevgiliniz hepsi bir belirsizlikten ibaret geliyor size, çünkü hiç kimseye hiç birşeye tam anlamıyla güvenemiyorsunuz neyin ne zaman nasil ve ne şekilde son bulacağını bilemiyoruz ki. şimdi kafama silahı dayasam intihardır benim için ama başkaları için kaderinde bu varmış olur kişilerin bakış açısı nekadar çok müdahale ediyor hayatınıza? nekadar çok başkalarının düşüncelerinin içinde yer alıyorsunuz isteyerek yada istemeyerek ?

Gece seslerinin içinden

Şimdi düşünüyorum...
neresindesin bu hayatın?
ya da neresindeyiz ?
dedikodudan ibaret tam ortasındamıyız ?
yoksa, bize göre tam ortası sana göre tam kıyısındamıyız.
bilmiyorum
bilmiyorum..
ama;
ortasıda olsa.
kıyısada olsa, çekiyoruz.
Çekmek zorundayız
bize küçükken vurulmuş piçlik damgası
annesi orospu babası pezevenk bir dünyadan doğmuşuz ( atadan kaynaklı)
öyle değilmi yoksa ?
senin dünyan'da orospu çocuğu değil mi?
yok yok..
sen yalnış biliyorsun...
şuan durduğun bölge orospunun bedenini pazarladığı yer.
sen farkında değilsin..
uyan! uyan..
pazarlıyor yine bedenini annen.
engelle annenin orospu ruhunu..
babanın pezevenkliğini..
tekrar orospu çocuğu olarak doğma..

Son Kalemim..

Kırılmış Bir Kalemin
son mısralarıydı defterime düşenler...
alfabenin ilk harfinden son harfine kadar
karaladım karalayabildiğim kadar.

Beyaz Bir Kent

Saflığı getirdi bana geri
boş ve dumansız bir şehir
düşüncelerin hepsinin uyuduğu anda
sessizliğin hakim olduğu gece
karanlık gecenin üstüne
beyaz beyaz örtüler kapatildi
biraz kefen gibi
biraz çarşaf.
sahteliğin ve yalanın
uyuduğu anda.
beyaz oluverdi kent birden bire.
sabah gün başladığında
yine karanlığa büründü koca beyaz şehir.
sessizlik yuvasına çekildi.
gürültü hakim oldu karanlık şehre..

İçime Çektiğim her nefes

Dağılıyor sigaramın dumanı yine geceme
saçıyor zehirini odama
saçıyor içimde oluşan tabakayı gözlerimin önüne
her gördüğüm buluta
bir sigara daha yakıyorum
her yaktığım sigaraya gömüyorum uykularımı.
her düşlediğim hayale yaklaştırıyorum